بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و یادگیری سازمانی (مطالعه موردی در کمیته امداد امام خمینی(ره) استان بوشهر

چکیده این تحقیق پیرامون بررسی رابطه میان سرمایه اجتماعی و یادگیری سازمانی کارمندان کمیته امداد امام خمینی(ره) استان بوشهر صورت گرفته است. یادگیری سازمانی، فرایند و مجموعه اقداماتی است که به یادگیری کارکنان می انجامد و دربرگیرنده رفتار سازمانی مشخص است که در سازمان یادگیرنده اعمال می گردد. در چنین سازمان هایی همه شرایط یادگیری برای اعضا فراهم می شود و افراد پیوسته برای کاربرد آنچه یاد گرفته اند، همت می گمارند(خلیلی، 1383). مدیران سازمانها می توانند با اتخاذ تدابیر لازم یعنی با ایجاد جو اعتماد، تعهد، شبکه های ارتباطی، همکاری، روابط، ارزش ها و فهم متقابل در بین اعضاء سازمان که از مولفه های سرمایه اجتماعی محسوب می شوند در تولید و انتقال دانش موفق بوده و یادگیری سازمانی را بهبود بخشند. در این تحقیق پرسشنامه های سرمایه اجتماعی و یادگیری سازمانی میان 215 نفر از کارمندان کمیته امداد امام خمینی(ره) که به صورت تصادفی انتخاب شدند، توزیع و استخراج شد. روایی محتوایی هر دو پرسشنامه توسط اساتید تایید گردید و پایایی پرسشنامه ها به ترتیب 0.824 و 0.78 تعیین شد. در این پژوهش از آزمون همبستگی اسپیرمن برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. با توجه به نتایج حاصل از فرضیه اصلی تحقیق مشخص شد که میان سرمایه اجتماعی و یادگیری سازمانی کارمندان رابطه معنا دار وجود دارد. بعلاوه نتایج حاصل از فرضیات فرعی تحقیق نشان دهنده این است که تنها میان مولفه تعهد و یادگیری سازمانی کارمندان کمیته امداد رابطه معنادار مشاهده شده است و میان سایر مولفه ها و یادگیری سازمانی آنها رابطه معنا دار وجود ندارد. واژه های کلیدی: سرمایه اجتماعی، یادگیری سازمانی، اعتماد، تعهد، شبکه های ارتباطی، همکاری، روابط، ارزش ها و فهم متقابل